Śrem: Przedszkole, które kocha dzieci

- To od kogo mam Gośkę pozdrowić, bo was nie poznaję - pytała nieśmiało mama.
- Od Małgosi i Natalii - odpowiedziały ze śmiechem dwie, całkiem już wyrośnięte absolwentki, które do przedszkola trafiły w 1973 roku. - To my byłyśmy drugim rocznikiem - odkryły zdumione znad rozłożonych zdjęć.
- Zobacz jak wyglądałem jak byłem mały - mówił pan Rafał, pochylając się nad pierwszą, najstarszą przedszkolną kroniką. Jego syn Jacek, świeżo upieczony absolwent, też odnalazł się, ale… w ostatnim tomie.
Grono kilkudziesięciu absolwentów przedszkola, przedstawicieli lokalnych instytucji oraz przedszkolaków z rodzicami spotkało się w sobotnie przedpołudnie, 12 maja, w "Słonecznej Gromadzie". Uroczystości jubileuszowe rozpoczęły występy najmłodszych, którzy w zabawny sposób przeprowadzili widownię przez cztery dekady istnienia placówki.
- Kiedy przedszkole budowali, maleńkie drzewka przy nim powsadzali, a że tu wszystko rośnie jak trzeba, gałęzie sięgają prawie do nieba! - recytowały przedszkolaki.
Po występach dzieci, zebrani na widowni goście składali na ręce Elżbiety Kubery, dyrektorki "Słonecznej Gromady" od 1991 roku, kwiaty, życzenia i gratulacje. Nie zabrakło też wspomnień i podziękowań. Oklaski przeplatały się z pełną skupienia ciszą.
- Wychowywanie dzieci to najpiękniejsza misja na świecie, dlatego bardzo ważną sprawą jest, by zadbać o najmłodsze pokolenie, bo to właśnie ono jest naszą przyszłością - mówiła Walentyna Tomaszewska, dyrektorka przedszkola w latach 1972 - 1991. - Wszystkim dzieciom życzę, aby ich dzieciństwo było jak najlepsze, samych szczęśliwych dni […], które zapamiętają na długie lata i będą je wspominać miło, serdecznie i czasem z łezką w oku - dodała wzruszona.
W trakcie występów, pani dyrektor Elżbieta Kubera poprosiła zebranych o uczczenie minutą ciszy nieżyjących już pracowników przedszkola - m.in. twórcę przedszkolnego hymnu, Mariana Zielińskiego.
Przed publicznością zaśpiewali też absolwenci przedszkola - Agata Tymel i Marcin Mielcarek, a na saksofonie zagrał Jarosław Wiśniewski. W trakcie uroczystości goście mogli zwiedzać przedszkole i ogród, wpisać się do księgi pamiątkowej, obejrzeć kroniki i zdjęcia przyniesione przez absolwentów, a także porozmawiać w kawiarence. Po występach wszyscy zebrali się wokół okolicznościowego tortu. Dzięki wysiłkom pani dyrektor Kubery, udało się doprowadzić do zapalenia opornej świeczki. Kiedy w końcu wystrzelił płomień, burza oklasków towarzyszyła chóralnemu "Sto lat".
Pomysłodawczyni pierwszego w historii przedszkola spotkania absolwentów, Elżbieta Kubera, zapytana o swoje życzenia, odpowiedziała:
- Aby jak najwięcej dzieci chciało do nas chodzić i żebyśmy byli postrzegani tak, jak mówi wiszące przed wejściem do przedszkola motto "Tu się kocha dzieci". Bo to jest prawda - dodała.
Do słonecznych życzeń dla kadry i przedszkolaków dołącza autorka niniejszego tekstu - absolwentka… też niestety z tej najstarszej kroniki.